20 Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης

20 Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης

"Άσκηση και Οστεοπόρωση"

  
  Οι φυσικές  δραστηριότητες όπου το βάρος του σώματος ή εξωτερικά βάρη επιδρούν στα οστά (π.χ περπάτημα, τρέξιμο, ασκήσεις με βάρη) είναι σημαντικές για την υγεία των οστών. Η θέση του Αμερικανικού Κολλεγίου Αθλητιατρικής (ΑCSM) πάνω στη φυσική δραστηριότητα και την υγεία των οστών συνοψίζεται στην παρακάτω παράγραφο:

"...Η φυσική δραστηριότητα φαίνεται να παίζει ένα σημαντικό ρόλο στη μεγιστοποίηση της οστικής μάζας στη διάρκεια της παιδικής ηλικίας και στα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσης, διατηρώντας την μέχρι την 5η δεκαετία της ζωής, μετριάζοντας την απώλεια της που συμβαίνει με τη γήρανση, ελαττώνοντας αντίστοιχα τις πτώσεις και τα κατάγματα κατά τη διάρκεια αυτής περιόδου."

   Οι στόχοι ενός προγράμματος γυμναστικής για άτομα με κίνδυνο οστεοπόρωσης είναι να αυξήσουν  ή να διατηρήσουν την οστική πυκνότητα σε άλατα και να βελτιώσουν τη φυσική κατάσταση, την επιδεξιότητα και την ισορροπία, που μπορεί να βοηθήσουν στην πρόληψη πτώσεων.

   Η άσκηση από μόνη της δεν αντισταθμίζει την απώλεια οστικής μάζας που συμβαίνει χωρίς τα οιστρογόνα. Μία μελέτη έδειξε ότι μόνο η άσκηση αύξησε την οστική μάζα σε μεταεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, αλλά το μέγεθος της αύξησης ήταν μεγαλύτερο όταν συνδυάστηκαν οιστρογόνα και άσκηση. Κάποιες ιδιαίτερες συστάσεις για ασθενείς με οστεοπόρωση πρέπει να ληφθούν υπόψην όταν σχεδιάζεται ένα πρόγραμμα γυμναστικής. Γενικά, δραστηριότητες με δυνατή πρόσκρουση όπως τρέξιμο ή τζόκινγκ, αεροβική γυμναστική υψηλής έντασης και εκρηχτικές κινήσεις πρέπει να αποφεύγονται.

Μεγάλοι σε ηλικία άνδρες και γυναίκες με οστεοπόρωση  μπορεί να εμφανίσουν καρδιαγγειακές παθήσεις και σχετικούς παράγοντες κινδύνου, γι`αυτό η προπόνηση αντοχής ενδείκνυται για μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου.

   Ένα πρόγραμμα που να αυξάνει την ελαστικότητα μπορεί επίσης να ωφελήσει τον οστεοπορωτικό ασθενή, γιατί η μειωμένη ευκινησία-ελαστικότητα μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στη σωστή στάση του σώματος.Μυικές ομάδες όπως οι δικέφαλοι μηριαίοι που διασχίζουν περισσότερες από μία αρθρώσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικοί.

Γι`αυτό το λόγο η προπόνηση αντιστάσεων(βάρη), ισορροπίας, επιδεξιότητας και ελαστικότητας σε συνδυασμό με καρδιοαναπνευστική προπόνηση  είναι το καλύτερο δυνατό πρόγραμμα γυμναστικής για ασθενείς με οστεοπόρωση.

Διαβάστε ακόμα:Τελικά, πόση άσκηση χρειαζόμαστε;

Σας άρεσε; Μοιραστείτε τό!

Πηγή: HealthFirst.gr