Η Ψυχοσωματική Προετοιμασία των υποψήφιων γονέων

Δυό μέρες πριν φύγει το 2014 και έρθει το νέο έτος, είναι η κατάλληλη στιγμή για να παρουσιάσουμε το παρακάτω άρθρο. Αρκεί να παρομοιάσουμε το 2015 με ένα μωρό που περιμένουμε να γεννηθεί και τις προσδοκίες και τα όνειρα που έχουμε για αυτό...Όπως ακριβώς και οι υποψήφιοι γονείς που αναμένουν με τόση αγωνία τον ερχομό του νέου μέλους της οικογένειας μετά από 9 μήνες υπομονή...και έτσι θα κλείσουμε το 2014...

Η Ψυχοσωματική Προετοιμασία των υποψήφιων γονέων

 

Η εγκυμοσύνη και η περίοδος αναμονής μέχρι την γέννηση του παιδιού, αποτελεί για το ζευγάρι την απόλυτη συμπλήρωση της αρμονικής του συνύπαρξης, ειδικά όταν πρόκειται για εγκυμοσύνη που είναι επιθυμητή και σύμφωνη με τον οικογενειακό προγραμματισμό του ζευγαριού. Αλλά ακόμα και αν η εγκυμοσύνη προκύπτει χωρίς να έχει προγραμματιστεί (εκτός γάμου ή απλά σε χρονική και οικονομική στιγμή που δεν επιθυμεί το ανδρόγυνο), τότε και πάλι η κατάσταση αυτή αποτελεί κάτι υπέροχο. Η ιδέα και μόνο ότι μια καινούρια ζωή αναπτύσσεται μέσα στα σπλάχνα της γυναίκας, κάνει τη σχέση του ζευγαριού πιο αρμονική από ποτέ. 
Είναι όμως όλα τα ζευγάρια, και ο κάθε ένας  από τους δύο που αποτελούν το ζεύγος, έτοιμα να δεχτούν και να βιώσουν αυτή τη νέα κατάσταση; 

          Στην αρχή, όταν ακόμα τα σημάδια της εγκυμοσύνης δεν είναι ορατά, το ζευγάρι αισθάνεται απίστευτα συνδεδεμένο. Ξεκινάνε να κάνουν σχέδια για το μέλλον το δικό τους και για το μέλλον του παιδιού τους και όλα αυτά τα αντιμετωπίζουν με υπέρμετρο ενθουσιασμό. Περνώντας ο καιρός, ο ενθουσιασμός αρχίζει και ελαττώνεται, κυρίως για τους μέλλοντες πατέρες και η καθημερινότητα έρχεται να αντικαταστήσει τα συναισθήματα ευφορίας που είχαν πριν από λίγο καιρό. Ακόμα και η συνεχής ενασχόληση της συντρόφου με το παιδί που κυοφορεί, μπορεί να φαίνεται εκνευριστικό στον σύντροφο, αλλά και στους κοινούς φίλους και τον οικογενειακό περίγυρο τους. Η αλληλοβοήθεια και η αλληλοκατανόηση είναι δύο σημαντικά συστατικά που θα βοηθήσουν το ζεύγος να ξεφύγει από αυτό το τέλμα.

Τα προβλήματα ανάμεσα στα ζευγάρια εμφανίζονται κυρίως όταν δεν υπάρχει πλέον σεξουαλική επαφή, όχι λόγω άρνησης και μη επιθυμίας, αλλά λόγω προσοχής και ασφάλειας για την ομαλή πορεία της εγκυμοσύνης. Ο σύντροφος νιώθει να έρχεται δεύτερος και αποκλεισμένος κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης και αισθάνεται τη μάχη με το έμβρυο άνιση. Τα μικρά και καθημερινά προβλήματα που πάντα υπήρχαν, είναι πλέον αίτια τριβών και φιλονικιών. Οι γυναίκες στη φάση αυτή θα πρέπει να δείχνουν κατανόηση, αγάπη και τρυφερότητα προς τον σύντροφο τους και να μη ξεχνούν πως η εγκυμοσύνη δεν είναι ατομική υπόθεση της μέλλουσας μητέρας, αλλά υπόθεση του συστήματος της οικογένειας που ετοιμάζετε να μεγαλώσει (Durer & Zeib, 1993). Για τους μέλλοντες πατέρες, ο καλύτερος τρόπος για να παραμεριστούν οι ανησυχίες για την έλευση του νέου μέλους της οικογένειας, είναι να αφομοιώσουν την ιδέα της επικείμενης πατρότητας, για να μην νιώθουν αποκλεισμένοι. Αυτό μπορούν να το πετύχουν βιώνοντας και αυτοί από κοντά την εγκυμοσύνη, όπως και οι μέλλουσες μητέρες:  

• Να είναι παρόντες όταν γίνονται οι διάφορες εξετάσεις στη γυναίκα και στο παιδί 
• Να ακούσουν και να δουν το έμβρυο μέσα από τα υπερηχογραφήματα
•  Να αισθανθούν το μωρό να κινείται μέσα στην κοιλιά της συντρόφου του και τέλος
•  Να μιλήσουν, να διαβάσουν ή να τραγουδήσουν κάτι στο μωρό, το οποίο μέσα από τα τοιχώματα της μήτρας μπορεί να τους ακούσει και έτσι να συνδεθούν μαζί του.

Η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι μια περίοδος που η σχέση ενός ζευγαριού περνάει σε άλλο επίπεδο και επαναπροσδιορίζεται. Τα συναισθήματα αλλάζουν βλέποντας το σώμα της συντρόφου να αλλάζει, όμως ο σύντροφος δεν θα πρέπει σε καμιά στιγμή να ξεχνάει ότι η γυναίκα του κυοφορεί το δικό του παιδί και για το λόγο αυτό θα πρέπει εκείνος να προσαρμοστεί στις ανάγκες της. Η γυναίκα ανά πάσα στιγμή χρειάζεται τη στήριξη του συντρόφου της σε όλες τις φάσεις της εγκυμοσύνης και της καθημερινότητάς της. Χρειάζεται θετική ενίσχυση σε ότι κάνει και να γίνεται προσπάθεια να έχει το ζευγάρι κοινές δραστηριότητες, ή να προσπαθεί να κάνει πράγματα μαζί (π.χ. ψώνια, άσκηση κ.α.). Έτσι μόνο οι μέλλοντες γονείς θα είναι έτοιμοι σωματικά, συναισθηματικά και ψυχικά να δεχτούν στη ζωή τους ένα ακόμα μέλος, που οφείλουν να το αγκαλιάσουν με στοργή και φροντίδα γιατί τους έχει και τους δύο ανάγκη (Welford & Elder, 2000).

Καραϊωσήφ Αλέξανδρος Μ. Res.

"Eν Σώματι Υγιεί" - ΒΕΡΟΙΑ

Βιβλιογραφία:

1. Durer, G. & Zeib, G. (1993). Προετοιμασία τοκετού: Γυμναστική, Χαλάρωση, Διαλογισμός.
2. Welford, H. & Elder, M.G. (2000). Pregnancy, the complete guide to planning and birth. London: Marshall Editions.  

Σας άρεσε; Μοιραστείτε το!!