Τα Οφέλη της Άσκησης κατά τη διάρκεια της μεσημεριανής ανάπαυλας

Ένας μεσημεριανός περίπατος σας βοηθάει να αποβάλλετε το εργασιακό άγχος και να είστε περισσότερο παραγωγικοι! 

 

      Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας νέας μελέτης, ακόμα και ένας απλός περίπατος κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού διαλείμματος για φαγητό (ΣτΜ: για όσες χώρες εφαρμόζεται και όπου εφαρμόζεται στην Ελλάδα), είναι ικανός να μειώσει άμεσα και αισθητά το εργασιακό άγχος. Δεν αποτελεί ασφαλώς είδηση, ότι το περπάτημα και η ήπιας μορφής συστηματική άσκηση, οδηγεί στο να είμαστε πιο ήρεμοι, χαρούμενοι και σε εγρήγορση, από το να μην ήμασταν αθλητικά δραστήριοι. Η διαφορά είναι ότι οι παλιότερες έρευνες πάνω στις επιδράσεις της άσκησης στην διάθεση μας ήταν περισσότερο επικεντρωμένες στα μακροπρόθεσμα οφέλη και στα σταδιακά αποτελέσματα, εξετάζοντας πως εβδομάδες ή μήνες άσκησης αλλάζουν συναισθηματικά τους ανθρώπους. 
         Λιγότερες μελέτες έχουν εξετάσει πιο άμεσες, μέρα με τη μέρα, ακόμα και ώρα με την ώρα αλλαγές στη διάθεση των ασκούμενων ανάλογα με τον τύπο της άσκησης και ακόμα λιγότερες έχουν εστιάσει στα αποτελέσματα ενώ ακόμα βρισκόμαστε στην εργασία, αν και οι περισσότεροι από εμάς δαπανούμε τον περισσότερο χρόνο από αυτόν που είμαστε ξύπνιοι σε ένα γραφείο (ή γενικά στην εργασία μας). Σε μια νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Scandinavian Journal of Medicine and Science in Sports, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Birmingham,
(ΣτΜ: από το οποίο τυγχάνει να είμαι απόφοιτος) και άλλα Πανεπιστήμια, «επιστράτευσαν» εθελοντικά υπαλλήλους γραφείων των Πανεπιστημίων. Στους εθελοντές ζητήθηκε να περπατάνε για 30’ κατά τη διάρκεια του συνηθισμένου τους διαλείμματος για φαγητό, για τρεις φορές την εβδομάδα. 
         Οι περισσότεροι από τους 56 εθελοντές που πήραν μέρος στην έρευνα, ήταν γυναίκες μέσης ηλικίας. Η επικεφαλής της έρευνας Prof. of Exercise Science στο Πανεπιστήμιο Curtin του Περθ της Αυστραλίας, Cecilie Thogersen-Ntoumani, είπε ότι «ήταν δύσκολο να προσελκύσουμε άνδρες να συμμετέχουν σε μια έρευνα με πρόγραμμα βάδισης, γιατί σε κάποιους δεν φαίνεται τόσο επίπονο ώστε να αξίζει τον κόπο να ασχοληθούν.

         Οι εθελοντές, στα πλαίσια της έρευνας, ολοκλήρωσαν και μια σειρά από τεστ υγείας, φυσικής κατάστασης και συναισθηματικά τεστ για να εξακριβωθεί ότι όλοι οι συμμετέχοντες ήταν σε άσχημη φυσική, αλλά σε άριστη σωματική και συναισθηματική κατάσταση.

          Η Dr. Thogersen-Ntoumani και οι συνεργάτες της, χώρισαν τυχαία τους συμμετέχοντες σε δύο ομάδες, εκ των οποίων η μία ξεκίνησε άμεσα το πρόγραμμα βάδισης (30’ – 3 φορές/εβδ.) για 10 εβδομάδες, ενώ η άλλη ομάδα ξεκίνησε το πρόγραμμα της 10 εβδομάδες αργότερα, αποτελώντας έτσι την Ομάδα Ελέγχου.

      Για να μπορέσουν να ελέγχουν την συναισθηματική κατάσταση των συμμετεχόντων, οι επιστήμονες τους βοήθησαν να εγκαταστήσουν στα κινητά τους τηλέφωνα μια ειδική εφαρμογή που περιελάμβανε μια σειρά ερωτήσεις σχετικές με τα συναισθήματά τους. Οι ερωτήσεις ήταν με τέτοιο τρόπο σχεδιασμένες και δομημένες, ώστε να μετρούν τα συναισθήματα των εθελοντών σε πραγματικό χρόνο για το στρες, την ένταση, τον ενθουσιασμό, την βαθμό του φόρτου εργασίας, τα κίνητρα, τη σωματική κόπωση και άλλες παραμέτρους σχετικές με πως αισθάνονταν με τη ζωή και την εργασία τους τη δεδομένη στιγμή.

         Ένα πολύ συχνό πρόβλημα με τις μελέτες που ασχολούνται με τις επιδράσεις της άσκησης στη διάθεση, είναι ότι βασίζονται στην ανάκληση από τη μνήμη. Οι συμμετέχοντες καλούνται να θυμηθούν ώρες ή μέρες μετά την άσκηση πως ένοιωθαν τη στιγμή που ασκούνταν. Δεδομένου ότι τα συναισθήματα μας είναι τόσο φευγαλέα και μυστηριώδη, οι απαντήσεις σε αυτές τις περιπτώσεις είναι εμφανώς αναξιόπιστες. Αντ’ αυτού, στη συγκεκριμένη μελέτη, οι επιστήμονες θέλησαν να καταγράψουν πως ένοιωθαν πριν και μετά την άσκηση, στη στιγμή και η εφαρμογή με τις ερωτήσεις στο κινητό τηλέφωνο, παρείχε αυτή τη δυνατότητα σε μια πολύ εύκολη και άνετη μορφή.

         Έτσι η πρώτη ομάδα ξεκίνησε να περπατάει με συγκεκριμένο ρυθμό που εξαρτιόταν από τους ίδιους. Οι πιο γρήγοροι πήγαιναν μπροστά και οι πιο αργοί ακολουθούσαν. Η μόνη παράμετρος ήταν ότι η διάρκεια έπρεπε να ήταν 30 λεπτά, και όπως είπαν οι εθελοντές, έτσι τους έμενε και χρόνος για να φάνε το μεσημεριανό τους. Κάθε μέρα της εβδομάδας που είχαν πρόγραμμα βάδισης, οι εθελοντές και ων δύο ομάδων απαντούσαν στις ερωτήσεις στο κινητό τους το πρωί (πριν) και το απόγευμα (μετά την άσκηση), σχετικά με τα συναισθήματα τους τη δεδομένη στιγμή. Έπειτα από 10 εβδομάδες, η δεύτερη ομάδα (Ομάδα Ελέγχου) ξεκίνησε και αυτή το πρόγραμμα βάδισης, ενώ οι εθελοντές της πρώτης ομάδας επέλεγαν ελεύθερα αν θα ήθελαν ή όχι να συνεχίσουν αυτή την υγιεινή τους συνήθεια (κάποιοι συνέχισαν να περπατάνε). Στη συνέχεα, οι επιστήμονες, σύγκριναν το σύνολο των απαντήσεων μεταξύ των ομάδων, αλλά και μεταξύ του κάθε συμμετέχοντα (between groups/within subjects) πριν και μετά την άσκηση.        
        Όπως αποδείχθηκε, οι απαντήσεις ήταν σημαντικά διαφορετικές όταν οι εθελοντές είχαν περπατήσει. Τα απογεύματα μετά από τον μεσημεριανό περίπατο, οι συμμετέχοντες δήλωσαν πολύ πιο ενθουσιώδεις, με λιγότερη ένταση και γενικά πιο χαλαροί και ικανοί να ανταπεξέλθουν στην εργασία τους, σε σύγκριση με τα απογεύματα που δεν είχε προηγηθεί πρόγραμμα βάδισης. Ωστόσο, αν και οι συγγραφείς της παρούσης μελέτης δεν μέτρησαν άμεση την παραγωγικότητα του καθενός στην εργασία του, υποστηρίζουν ότι «πλέον υπάρχουν ισχυρές επιστημονικές ενδείξεις ότι το να είσαι πιο ενθουσιώδης και ενεργητικός στη δουλειά σου, είναι παράγοντας αύξησης της παραγωγικότητάς, οπότε αναμένουμε ότι οι άνθρωποι που περπατάνε κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού τους διαλείμματος, να είναι πιο παραγωγικοί στη συνέχεια.

          Ως ένα ευχάριστο επιπλέον συμπέρασμα, να αναφερθεί ότι όλοι οι συμμετέχοντες στην έρευνα, παρουσίασαν αύξηση της αερόβιας ικανότητάς τους και βελτίωσαν και άλλους δείκτες υγείας, μετά την ολοκλήρωση των 10 εβδομάδων βάδισης. Όλως παραδόξως, πολλοί δεν ανέμεναν να είναι σε θέση να συνεχίσουν το πρόγραμμα βάδισης και μετά τη λήξη της έρευνας και μερικοί (που δεν υπολογίστηκαν τελικά) αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν πριν ολοκληρωθεί. 
          Ο κύριος λόγος ήταν ότι ορισμένοι προϊστάμενοί, ήθελαν να εργάζονται και κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού τους γεύματος, κάτι που υποδηλώνει ότι ίσως οι διοικήσεις θα πρέπει να συμβαδίζουν με τις τελευταίες επιστημονικές εξελίξεις για το καλό των εργαζομένων, αλλά και των εταιρειών, αφού αποδεικνύεται το όφελος από τη μεσημεριανή άσκηση στην παραγωγικότητα των εργαζομένων.

Μετάφραση - Επιμέλεια
Καραϊωσήφ Αλέξανδρος M.Res.

Πηγή: well.blogs.nytimes.com

Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στις 6/1/2015 στο επιστημονικό περιοδικό Scandinavian Journal of Medicine and Science in Sports με πρωτότυπο τίτλο:

Changes in work affect in response to lunchtime walking in previously physically inactive employees: A randomizes trial

και μπορείτα να διαβάσετε την περίληψή του ΕΔΩ