Ήρθε η ώρα να πάμε στο γήπεδο χωρίς να φοβόμαστε...

Ήρθε η ώρα να πάμε στο γήπεδο χωρίς να φοβόμαστε...

*του Πραξιτέλη Ζαχαριάδη

Η οπαδική βία δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Εδώ και δεκαετίες με αφορμή αθλητικές συναντήσεις εκδηλώνονταν βίαια επεισόδια, που λάμβαναν χώρα κυρίως εντός των γηπέδων. Σήμερα, όμως, το σοβαρό πρόβλημα μετατοπίστηκε έξω  από τα στάδια, ανεξαρτήτως αν συνδεόταν με κάποιο αγώνα. Δίνονται προκαθορισμένα ραντεβού απουσία αστυνομικών δυνάμεων. Στήνονται καρτέρια θανάτου με τραγικά, με δυσάρεστα αποτελέσματα.

Το πρόσφατο παράδειγμα της δολοφονίας του Άλκη Καμπανού ήρθε να μας ξυπνήσει σαν κοινωνία για άλλη μια φορά, να μας κάνει να αναρωτηθούμε τί δεν κάναμε καλά. Δεν είναι το πρώτο. Έρχεται να προστεθεί σε μια μακάβρια σειρά δολοφονιών, που έχουν ως βάση τον οπαδισμό.

Η πολιτεία έρχεται εκ νέου να νομοθετήσει. Αλήθεια, πόσους παρόμοιους νόμους έχει ψηφίσει η Ελληνική Βουλή; Είμαστε μια χώρα με μεγάλο νομοθετικό έργο. Το πρόβλημα συνήθως εντοπίζεται στην εφαρμογή τους. Τα μέτρα που πρόσφατα ανακοινώθηκαν σίγουρα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Το ερώτημα που προκύπτει εύλογα είναι αν είμαστε έτοιμοι να τα τηρήσουμε πιστά, αν μπορούμε να τα εφαρμόσουμε στον μέγιστο βαθμό. Ο Ν. 4639/2019 θέσπισε τη συλλογή επεξεργασίας και αξιοποίησης στο πλαίσιο της ποινικής διαδικασίας του οπτικοακουστικού υλικού και των δεδομένων που καταγράφονται με οποιοδήποτε μέσο, ακόμη και από φορητές συσκευές που χειρίζεται στέλεχος της αστυνομίας. Σήμερα που συζητάμε άραγε λειτουργούν όλες οι κάμερες στα ελληνικά γήπεδα; Γίνεται τακτικός έλεγχος και συντήρηση αυτών; Με τον Ν. 4809/2021 επανήλθε το "ιδιώνυμο". Δημιουργείται ψηφιακό μητρώο λεσχών φιλάθλων, οι ΠΑΕ/ΚΑΕ αναλαμβάνουν μεγαλύτερη ευθύνη και είναι στο χέρι τους να ελέγξουν πλέον ποιος μπαίνει στο γήπεδό τους.

Σίγουρα μπορούν να γίνουν και περισσότερα. Στήριξη στον τομέα της εκπαίδευσης, δημιουργία περισσότερων αθλητικών υποδομών όπου τα μικρά παιδιά θα εκτονώνονται, τακτική διοργάνωση δράσεων  με επίκεντρο το παιδί και τον αθλητισμό. Όταν σε ένα παιδί δώσεις τα εφόδια, μεγαλώνοντας  θα τα αξιοποιήσει. Θα μάθει τον σεβασμό στον αντίπαλο, στον διπλανό του, στον φίλαθλο μιας άλλης ομάδας. Το παιχνίδι θα αποτελεί γιορτή και η συμμετοχή σε αυτό θα καλλιεργεί την ευγενή άμιλλα.

Ας είμαστε ρεαλιστές. Κάθε νομοθέτημα όσο καλό κι αν είναι, δε θα έχει αποτελέσματα, αν ο καθένας μας δεν αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί. Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι μετά και από δυο χρόνια ιδιαίτερων συνθηκών λόγω της πανδημίας. Αν δεν αντιληφθούμε το βάρος της ευθύνης, θα συνεχίσουμε να είμαστε μια υποκριτική κοινωνία που δεν κοιτάει στον καθρέφτη, αλλά κρύβει κάτω από το χαλάκι τα προβλήματα περιμένοντας και άλλα παρόμοια δυσάρεστα περιστατικά. Ήρθε η ώρα να κάνουμε πράξη όλα όσα ευχόμαστε και ονειρευόμαστε. Να καταφέρουμε να πάμε στο γήπεδο και να μη φοβόμαστε και επιτέλους να έχουμε φιλάθλους και από τις δύο ομάδες. Είναι επιτακτικό πλέον να αντιμετωπίζεται κάθε αθλητικό γεγονός ως γιορτή. Είναι δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Αξίζει να προσπαθήσουμε! Είμαστε έτοιμοι να γυρίσουμε σελίδα;

Πραξιτέλης Ζαχαριάδης

Π. Διαιτητής Superleague

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερία "Το Παρόν της Κυριακής" 27/02/2022 

(α.φ. 1530, σελ. 15)