14 Νοεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Σακχαρώδη Διαβήτη

14 Νοεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Σακχαρώδη Διαβήτη:

Ο Ρόλος της Άσκησης στην Πρόγνωσή του

 

   

   Με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Σακχαρώδη Διαβήτη, αναδημοσιεύουμε εμπλουτισμένο ένα άρθρο που αναρτήθηκε τις προηγούμενες ημέρες και αφορά πληροφορίες σχετικά με την φύση της πάθησης καθώς και τον ρόλο της άσκησης στην θετική έκβαση της.

    Η Παγκόσμια Ημέρα για τον Διαβήτη γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 14 Νοεμβρίου, με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη και υπό την αιγίδα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας. Στόχος είναι να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει το παγκόσμιο κοινό για την ύπουλη αυτή πάθηση, η οποία προκαλεί το θάνατο τουλάχιστον 3.000.000 ανθρώπων ετησίως.

   Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μία χρόνια πάθηση, που εμφανίζεται όταν το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη (Τύπου Ι) ή όταν ο οργανισμός δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά την παραγόμενη ινσουλίνη (Τύπου ΙΙ). Η Ινσουλίνη είναι μια ορμόνη, που επιτρέπει στα κύτταρα να πάρουν το σάκχαρο από το αίμα και να το χρησιμοποιήσουν ως πηγή ενέργειας.

   Η πρόληψη, σε συνδυασμό με τη σωστή διατροφή, την άσκηση, αλλά και τα φάρμακα, μπορούν να βοηθήσουν στη ρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη, επισημαίνουν οι επιστήμονες, που εκτιμούν ότι οι ασθενείς στη χώρα μας ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο, από τους οποίους αρκετοί δεν το γνωρίζουν. Οι ειδικοί εφιστούν την προσοχή, ιδιαίτερα στα ελληνόπουλα, που συγκαταλέγονται στα πιο παχύσαρκα παιδιά της Ευρώπης.

Ο Ρόλος της Άσκησης στην Πρόγνωση του Σακχαρώδη Διαβήτη

   Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα μεταβολικό νόσημα, στο οποίο παρουσιάζεται αδυναμία του οργανισμού να παράγει ινσουλίνη. Η ινσουλίνη είναι μία ορμόνη που παράγεται από το πάγκρεας και ρυθμίζει την είσοδο της γλυκόζης στα κύτταρα. Έτσι, όταν αυτή απουσιάζει ή δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί η γλυκόζη συσσωρεύεται στο αίμα και εμφανίζεται ο σακχαρώδης διαβήτης. Μια από της σημαντικότερες παραμέτρους στην πρόληψη της εμφάνισης του διαβήτη, μετά από τη διατροφή ασφαλώς, είναι η άσκηση. Η φυσική δραστηριότητα αποτελεί ένα σημαντικό όπλο στην ενδυνάμωση του οργανισμού. Μεταξύ των εφοδίων που προσφέρει στο σύγχρονο άνθρωπο είναι και η βελτίωση της καύσης των τροφών από τον οργανισμό. 

   Στα πλαίσια ενός υγιεινού τρόπου ζωής θα πρέπει να ενταχθεί και η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας, τόσο με τη μορφή της αλλαγής του καθιστικού τρόπου ζωής όσο και με την εισαγωγή ενός προγράμματος σωματικής άσκησης. Για την πρόληψη του διαβήτη ειδικότερα, προτείνεται από την Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία (ADA) η έναρξη ενός προγράμματος αερόβιας άσκησης 30 λεπτών την ημέρα, συνοδευόμενο από άσκηση μυϊκής ενδυνάμωσης κυκλικού προγράμματος για την άσκηση όλων των μυϊκών ομάδων. Η έναρξη του προγράμματος θα πρέπει να γίνει σταδιακά (αρχικά 3 φορές την εβδομάδα και αργότερα έως 5 φορές) και εφόσον το άτομο υποβληθεί αρχικά στις κατάλληλες ιατρικές εξετάσεις, ανάλογα με την ηλικία του. Η άσκηση αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της ρύθμισης του σακχαρώδη διαβήτη εφόσον χρησιμοποιηθεί σωστά. Έχει θετική επίδραση και στους δύο τύπους καθώς αυξάνει την ευαισθησία του οργανισμού στην ινσουλίνη και μειώνει το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα, βελτιώνει το μεταβολισμό της γλυκόζης, των πρωτεϊνών και των λιπών ενώ επιδρά θετικά στις καρδιοπάθειες και στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος. Επιπλέον βελτιώνει την ψυχική υγεία και την μυϊκή ευκαμψία.

   Σε άτομα με διαβήτη τύπου 1: Οι προσαρμογές αυτές έχουν σκοπό να μην μειωθούν τα επίπεδα ινσουλίνης κατά την άσκηση, ρυθμίζοντας την δόση και το χρόνο λήψης της ενέσιμης ινσουλίνης και των γευμάτων. Οι ενέσεις πρέπει να αποφεύγονται να γίνονται απευθείας πριν την άσκηση. Αν ο χρόνος που θα ασκηθούν είναι λιγότερος από 30λεπτά δεν χρειάζεται αντίστοιχη ρύθμιση της δόσης την ινσουλίνης ,αν η άσκηση είναι μεγαλύτερης διάρκειας η ινσουλίνη πρέπει να μειωθεί από 15-40% σύμφωνα με τις υποδείξεις του γιατρού και σύμφωνα με τις ατομικές καθημερινές μετρήσεις.

   Ο συνδυασμός σωματικής άσκησης και ενέσιμης ινσουλίνης μπορεί να προκαλέσει υπογλυκαιμία, η υπερινσουλιναιμία μπορεί να συμβεί όταν ο ασθενής έχει λάβει ενέσιμη ινσουλίνη λίγες ώρες πριν την άσκηση και έχει πλέον περάσει το υψηλότερο σημείο δράσης της. Το φαινόμενο γίνεται πιο σοβαρό όταν γυμναστεί το συγκεκριμένο σημείο όπου εφαρμόστηκε ινσουλίνη.

   Πριν την άσκηση πρέπει να δοθεί βάση στο γέμισμα των αποθηκών γλυκογόνου, η οποία ικανότητα εξαρτάται από την διαθέσιμη ινσουλίνη. Επομένως πρέπει η διατροφή να είναι πλούσια σε υδατάνθρακες βραδείας απορρόφησης και να ρυθμιστεί η δόση της ινσουλίνης σύμφωνα με το ΓΔ του γεύματος. Αν το σάκχαρο αίματος νηστείας είναι >250mg/dl η άσκηση προσωρινά θα πρέπει να αποφεύγεσαι. Προσοχή θα πρέπει να δοθεί ειδικά για το ΣΔ τύπου 1 τις επόμενες 24 έως 48 ώρες για την αποφυγή υπογλυκαιμικού επεισοδίου μετά από έντονη άσκηση.

 

   Στον διαβήτη τύπου 2: Η άσκηση και η διατροφή παίζουν πρωταρχικό ρόλο, σε σχέση με τα φαρμακολογικά μέσα. Επιπλέον ο διαβήτης τύπου 2 σχετίζεται άμεσα με την παχυσαρκία. Ενώ η ινσουλίνη εκκρίνεται (αντίθετα με τον τύπο 1) δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τα κύτταρα λόγω της μείωσης της ευαισθησίας των σκελετικών μυών και του ήπατος στην ινσουλίνη. Το άδειασμα των αποθηκών γλυκογόνου μετά την άσκηση μπορεί να αποβεί χρήσιμο στην βελτίωση του μεταβολισμού της γλυκόζης βοηθώντας τη διοχέτευση γλυκόζης του αίματος. Ο συνδυασμός άσκησης και διατροφής αποσκοπούν συνήθως και στην μείωση του βάρους. 

 

   Γενικότερα και πριν και μετά την άσκηση πρέπει να μειωθεί η πρόσληψη λίπους και να καταναλωθούν μικρά γεύματα με σύνθετους υδατάνθρακες. Η κατανάλωση υδατανθράκων κατά την διάρκεια της άσκησης για τον διαβήτη τύπου 2 δεν κρίνεται απαραίτητη όταν η άσκηση διαρκεί 20-40 λεπτά (π.χ. έντονο περπάτημα ή ποδήλατο) συνεπώς η αναπλήρωση των υγρών μπορεί να γίνεται και με σκέτο νερό αντίθετα με τον ΣΔ τύπου 1.

   Η Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρία (ADA), δίνοντας μεγάλη έμφαση στην άσκηση, έδωσε ως κατευθυντήρια γραμμή για την πρόληψη του Σακχαρώδους Διαβήτη στα παιδιά, τη συμμετοχή τους οπωσδήποτε σε 60 λεπτά φυσικής δραστηριότητας την ημέρα.. Η ADA τονίζει πόσο σημαντική είναι η σωματική δραστηριότητα για όλα τα παιδιά με αλλά και χωρίς διαβήτη. Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται, η άσκηση για όλους τους διαβητικούς μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. Για τα παιδιά, η σταθερή σωματική δραστηριότητα συντελεί στην πρόληψη χρόνιων ασθενειών. Η θεμελίωση καλών συνηθειών κατά τη νεανική ηλικία μπορεί να συνεχιστεί ως τα βαθιά γεράματα.

Πηγή: ΗealthPages.gr 

          Diatrofi.gr

          SweetBlog.g

          SanSimera.gr


Σας άρεσε; Μοιραστείτε το!